Wormen – zowel mestpieren als dendro’s – zijn een perfect aas voor brasem. Zeker in het voorjaar kunnen brasems echt vol voor de worm gaan. Hoe meer (geknipte) wormen je voert, des te harder het vaak gaat lopen. Gek genoeg kun je met teveel wormen je stek ook verknallen. Breng daarom in het begin nooit teveel wormen. Begin met een paar korven en kijk vervolgens hoe snel de aanbeten elkaar opvolgen. Hoe sneller het gaat lopen, des te meer wormen je aan het voer kunt toevoegen. Lopen de aanbeten echter juist terug? Dan kun je beter een kleinere korf met voer, maar zonder wormen brengen. Ook feedervissen blijft vaak een kwestie van finetunen.

wormen, wormen en nog eens wormen

Zo krijgen we van een lokale feedervisser te horen dat de vis door de koude nacht vanuit de ondiepe bochten weer de rivier is opgezwommen. Het schijnt nu in het midden van de rivier te doen te zijn. Snel zoeken we een nieuwe stek op. We besluiten met een traditionele feederhengel in het midden van de rivier te gaan vissen. Het klaart op, een waterig zonnetje komt tevoorschijn en met een matig windje uit het zuidwesten is het perfect visweer. Vanwege het afgekoelde water besluiten we zeer schaars te voeren. We gaan dus direct vissen en werpen pas na een kwartier opnieuw onze korven in. Binnen vijf ­minuten trekt mijn top al krom en is de ­eerste ­brasem op deze stek een feit. Even ­later is Tamme aan de beurt en dan gaat het ineens – totaal onverwacht – ­helemaal los. We vangen vooral grove vissen die in het stormende water zo sterk als een beer zijn. Na een stroeve start beleven we uiteindelijk een geweldige opnamedag in het mooie Utrechtse polderlandschap.

Bij deze opnames visten Tamme en Marco zowel met een methodkorf en mini-boilie als met een traditionele voerkorf. De method is op zijn best op wat ondiepere stekken waar de korf snel op de bodem belandt. Een azende vis die het bergje voer verorbert zal snel het aas vinden dat hier bovenop ligt. Door de korte onderlijn haakt de vis zichzelf, wat voor spectaculaire beten zorgt. Een gaaskorf houdt het voer langer vast en werkt daarom vaak beter op dieper water. Voorzien van een 70 centimeter onderlijn, een paar wormen, maden, maïskorrel of combinatie daarvan is een traditionele korf in het voorjaar vaak niet te verslaan.

METHOD OF
GAASKORF?

Stiekem verwachten we snel activiteit in de vorm van lijnzwemmers gevolgd door een dobber die mooi wegloopt, maar dat gebeurt niet. Tenminste niet meteen. Pas na een uur loopt de dobber van Tamme weg en meldt de eerste brasem zich. Daarna valt het weer stil. Iets verderop in deze bocht zie ik een paar bruisplekken, dus we besluiten om te verkassen. Ook wisselen we van type hengel: met de methodfeeder gaan we aan de slag in de buurt van de plakkaten die aan de overkant opborrelen. Al snel zien ik op het oranje topje signalen van lijnzwemmers, die worden gevolgd door een spectaculaire aanbeet! Het is echter geen brasem, maar een mooie winde. Toch valt het na deze vis ook weer stil. Mogelijk door de hevige stortbui die zich precies boven onze stek ontlaadt. Tijd om de spullen in te pakken, even te schuilen en een andere plek te ­proberen.

SCHAARS VOOR SUCCES
Voor het plaatje varen we over met de pont van Eemdijk. Onderweg zien we diverse witvissers zitten, dus daar maken we na de oversteek een praatje mee. 

Meer info: www.vistv.nl

We starten deze opnamedag langs de Eem op een stuk tegenover Baarn. Hier bevindt zich een afgesneden rivierbocht die in de loop de jaren ondieper is geworden. Als gevolg warmt het water hier in het voorjaar sneller op. Niet voor niets is dit dan ook een belangrijke paaiplaats voor brasems, die ieder jaar vanuit het Eemmeer de rivier optrekken. Uit betrouwbare bron hebben we vernomen dat de brasem hier al een week aanwezig is, dus vandaar
dat we voor deze stek hebben gekozen. Wanneer we bij zonsopkomt aan de Eem arriveren ligt het water er prachtig bij. Tamme is haast niet te houden, maar zelf heb ik zo mijn bedenkingen. Het heeft de ­afgelopen nacht namelijk gevroren en ik zie tijdens het observeren van het water geen ­enkele activiteit van vis.

MATCH EN METHOD
Door de lichte stroming en de diepte van hooguit anderhalve meter is dit de perfecte plek om met de matchhengel aan de slag te gaan. Na de inleidende praatjes voor de camera, kijken we al snel naar twee matchdobbers. Het water voelt koud aan, dus voeren we maar een paar kleine balletjes lokvoer met daarin wat maden. 

TEKST: MARCO KRAAL > FOTOGRAFIE: SANDER BOER

Met een lengte van nog geen 20 kilometer is de Eem een relatief korte rivier. Toch kun je tussen Amersfoort en het Eemmeer tal van goed toegankelijke stekken vinden. In een uniek polderlandschap kun je hier met de VISpas in alle rust heerlijk vissen. Tijdens een van de eerste opnames van het nieuwe seizoen gaan Tamme en Marco aan de Eem op zoek naar brasem.

vis TV in detail