Plassen en meren bieden met zowel diepe als ondiepe zones, taluds, vegetatie en obstakels tal van mogelijkheden. Snoek jaagt in plantenrijke oeverzones, terwijl snoekbaars en baars vaak dieper liggen in de buurt van taluds en structuren. De kant- en bootvisser kunnen hier in de regel vaak alle kanten op.

Ondiepe oeverzones fungeren als kraamkamers voor jonge vis en zijn tegelijkertijd jachtgebieden voor roofvis. Snoek jaagt hier op scholen witvis, vooral in het voor- en najaar. Baars en jonge snoekbaars azen er op de relatief kleine prooien. Zandstrandjes zijn op zomerochtenden vaak goede stekken (mits je er mag vissen). Ondiep lopende pluggen, softbaits en oppervlaktekunstaas zijn hier effectief, vooral bij wind op de kant.

Steile taluds met mosselbanken trekken veel aasvis aan en vormen hotspots voor snoekbaars en baars. Snoekbaars jaagt vaak op de overgang van diep naar ondiep water, vooral in de schemering. Jiggen met shads of dropshotten langs het talud werkt hier goed. Snoek ligt vaak wat ondieper, net onder de taludrand.

Rietkragen en velden met waterplanten bieden prooivis beschutting en vormen een ideaal jachtgebied voor snoek en baars. Snoek verschuilt zich in het groen voor een verrassingsaanval, terwijl baars juist langs de randen jaagt. Spinnerbaits, weedless softbaits en jerkbaits zijn perfect om tussen de begroeiing te vissen.

Op sommige plassen kun je met lieslaarzen of een waadpak prima wadend vissen (bij een harde zand- of grindbodem). Elders kun je beter uit de voeten met de bellyboat, kajak of boot. Zeker omdat dit relatief rustige en veilige wateren zijn.

In steden en dorpen vind je vaak verrassend goede stekken voor roofvissen zoals snoek, snoekbaars en baars. Op grote waterstelsels in steden of in woonwijken bieden onder meer bruggen, kades, afgemeerde boten en splitsingen legio interessante schuilplaatsen voor rovers.

Bruggen trekken roofvis aan. De palen en betonnen constructies bieden beschutting, terwijl de schaduw onder de brug helpt bij het ongezien toeslaan vanuit een hinderlaag (wat de snoekbaars graag doet). Bij veel bruggen versmalt het water vaak ook enigszins, waardoor er stroming ontstaat die prooivis mogelijk in de problemen kan brengen.

Kademuren en steigers zijn ook prima schuilplaatsen, vooral als het water er diep is. Je kunt de bodem langzaam aftasten met een softbait of snel meters maken met een plugje dat je lopend meesleept. Welke methode het beste werkt, verschilt per dag. Denk vooraf na over hoe je een vis uit het water haalt; een lange schepnetsteel is vaak onmisbaar.
Structuren en obstakels in het water, zoals oude kadefunderingen of fietswrakken, vormen aantrekkelijke jachtgebieden voor roofvis. Hier is de kans op vastzitten wel groot, vooral als je het kunstaas nabij de bodem presenteert. De dropshotmontage is een goed alternatief omdat je de softbait net boven de bodem houdt en die zo bovendien beduidend langer in de strike zone aanwezig is.

Onder afgemeerde bootjes en woonboten vinden zowel witvis als roofvis beschutting. Woonboten stralen ook warmte uit en zijn in de winter extra aantrekkelijk. Let goed op hoe touwen en kabels lopen, zodat je hier niet in vast komt te zitten.

Splitsingen van waterwegen zijn strategische stekken. Op deze knooppunten komen vissen langs en vind je vaak een afwijkend bodemverloop. Soms mengt het water hier ook, wat leidt tot variatie in temperatuur en helderheid. Onderbrekingen in eentonige waterwegen zijn vrijwel altijd de moeite waard om te bevissen.

Polders bieden dankzij hun ondiepe, heldere sloten geweldige roofvismogelijkheden. Vaak domineert de snoek, zijn baarzen talrijk (maar klein van formaat) en huist snoekbaars slechts op een handvol stekken. De vele waterplanten, bruggetjes en duikers creëren perfecte schuilplaatsen en jachtgebieden.

Bij snoeken is ‘meters maken’ het credo. Vis een water systematisch en actief af. Werp vanaf een vast punt in een waaiervorm – zo’n vijf worpen – en schuif dan een stukje op. Besteed bij splitsingen extra aandacht aan de hoekjes waar vaak ‘poortwachters’ op de loer liggen. Ook duikers, bruggen, stuwtjes en houten beschoeiingen zijn hotspots. Van het voorjaar tot en met het najaar ligt de snoek verspreid, terwijl die in de winter soms samenschoolt. Laat zo'n plek na een vangst even met rust, want dan maak je later kans op nog een snoek.

Overhangende bomen en struiken, lelievelden, waterplanten, rietkragen en kroos bieden beschutting en voedsel, waardoor roofvissen zoals snoek en baars hier graag jagen. Snoek schuilt in het groen en schiet bliksemsnel op prooien af. Met spinnerbaits, weedless softbaits en oppervlaktekunstaas vis je effectief tussen de begroeiing. Kleine spinners en plugjes kunnen mooie baarzen opleveren.

Snoekbaars houdt zich in de polder op bij uitlaten van gemalen, bruggen en kuilen. Stroming zorgt hier voor zuurstofrijk water en de aanvoer van aasvis. Jiggen met shads of dropshotten is een bewezen methode. Dergelijke stekken zijn vaak schaars, dus is het statisch vissen met dobber en aasvis hier ook een optie.

Op de rivier kun je alle in Nederland voorkomende roofvissoorten tegenkomen. De voortdurend veranderende omstandigheden – zoals de afvoer, stroming en waterstand – maken het vissen hier extra uitdagend. Geen dag is hetzelfde, wat elke sessie spannend en onvoorspelbaar maakt.

Rond vrijwel iedere krib schuilen roofvissen. Het diepe slijtgat stroomafwaarts van de kribkop is een bekende hotspot, vooral voor snoekbaars die daar dicht bij de bodem ligt. Ook meerval huist hier graag. Baars, snoek en roofblei jagen soms ook verrassend dicht langs de stenen bepakking van de krib.

Overdag jagen rivierrovers vaak in dieper water (minimaal anderhalve meter). In de schemering en het donker trekken ze echter naar ondiep(er) water. Besteed dan extra aandacht aan de ‘oksels’ van kribben, strandjes en ondiepe zand- of grindplaten. Zelfs in kniediep water kun je dan snoekbaars vangen. Let goed op vluchtende aasvis in de oeverzone, want zo verraadt jagende roofvis zichzelf vaak. Ondiep lopende pluggen en spinners werken hier in de regel uitstekend.

In de oeverzones van rivieren groeien steeds vaker waterplanten, die voedsel en beschutting bieden. Gebruik ‘waterplantproof’ kunstaas om er boven, langs of zelfs tussen te vissen. Oppervlaktepluggen, spinner- en chatterbaits en grote streamers zijn hiervoor ideaal.

Laat openingen naar een nevengeul, haven of plas nooit links liggen. Prooivissen zwemmen hier in en uit, zodat roofvissen er uitstekend in een hinderlaag kunnen liggen – bijvoorbeeld achter meerpalen of een stapel keien. Bovendien zorgt zo’n in- en uitgang voor een onderbreking in het bodemprofiel en een afwijking in de stroming.

Veranderingen in het stromingspatroon door externe factoren zijn ook interessant. Zo kunnen bij een veerstoep of tijdens het passeren van grote schepen onverwachte, sterke stromingen ontstaan. Dit brengt prooivis in moeilijkheden en activeert roofvis. Wees daarom alert op plotselinge kolken van jagende vissen. 

Op de rivier is de kans op vastlopen groter dan op andere watertypen, vooral bij met keien verstevigde oevers. Voorkom het verlies van kunstaas door een stuk boven de bodem te vissen. Wil je toch op de bodem vissen, bijvoorbeeld met een softbait? Kies dan voor een zo licht mogelijke jigkop. Hoe lichter, des te kleiner is de kans dat je vastloopt. Voel je de eerste stenen in de oeverzone, draai de softbait dan net iets sneller en hoger binnen.